Konuşmayı devam ettirmek için sorular sorabilir. “Adın nedir? Köpek nasıl ses çıkarır?” gibi sorulara cevap verebilir. Evde ya da çevresinde sık gördüğü şeylerin isimlerini söyleyebilir. “Biraz sonra” nın anlamını anlamaya ve gerektiği kadar beklemesini öğrenmeye başlamıştır.

Acıkdığı veya susadığı zaman sizden isteyebilir. Sayfaları kendisi çevirerek resimli kitaplar okuyabilir. 3 ve 6 parçalı bir yapboz yapabilir. Evin içinde ve dışında eşyaların yerini iyi bilir. Sekiz küpten bir kule yapabilir.

Paylaşmayı hala bilmez. Ancak kısa süreliğine diğer çocuklarla birlikte olmak hoşuna gider. Başkalarını memnun etmeye çalışır. Bebekler ve annelerin ilgisini çeker.

Onay almamaktan ve reddedilmekten korkar. Etrafındakilere emirler verir. Kızgınlığını bazen vurarak ya da ısırarak gösterir. Her şeyin kendi istediği şekilde olmasını arzular. Bazen inatla her söylenene karşı çıkar. “O benim. Bunu sevmiyorum. Hayır yapmayacağım.” gibi kelimeleri sıkça kullanır. Bu gibi olumsuz tavırları “Ayıp! Hiç böyle konuşulmaz. Bunu kötü çocuklar söyler.” gibi sözlerle engellemeyin, olumlu cümlelerle örnek konuşmalar yaparak olumsuz davranış ve sözlerini olumluya dönüştürmesine yardımcı olun.

Giysilerini çıkarıp hemen hemen hepsini giyebilir, paketleri açmaya bayılır, tuvaletin ne için olduğunu öğrenmeye başlar. Ancak henüz onu kullanmak istemeyebilir. Kapı kollarını çevirebilir, kapıları açabilir, tehlikeli şeyleri onun ulaşabileceği yerlerde bulundurmamak önemlidir. Bir çok şeyi kendi başına yapmak ister. Bu nedenle tehlikeli durumlara karşı evde gerekli önlemleri almak ve kazalara karşı korunmak önemlidir.

Kovalamaca, ebeleme oyunlarına bayılır. Yumuşak bir bebek ya da oyuncak ayı hala en sevdiği oyuncağıdır. Bir şeyin parçalarına ayırıp sonra tekrar birleştirmeyi sever. Yutabileceği küçük parçalı oyuncaklar ile oynarken dikkatli olunmalıdır. Salıncakta sallanmaya bayılır. Oyun hamuruyla oynamak hoşuna gider.

İki yaş çocuğunuzun dil gelişiminin bir anda geliştiği yaştır. İşte bu nedenle çok önemlidir. Çocuğunuz artık belli sayıda kelime öğrenmiştir. Bunları değişik vurgularla ve farklı anlamlarda kullanılabilirmektedir. Bu aşamada artık iki kelimeyle cümle kurmaya başlayacaktır. Bir şeyi daha açık ve tam olarak ifade edebilmek için ikinci kelimeyi nasıl ekleyeceğini düşünmektedir. Onun için düzgün konuşmanın bir önemi yoktur.

Bu aylarda çocuğunuz “Ayşe top daha top” gibi şeylerle size istediklerini anlatmaya çalışacaktır. “Top” dediğinde bir sürü şey demek isteyebilir. Ancak “Ayşe top” dediğinde ne demek istediğini tahmin etmek çokta zor değildir. Bu “Ayşe’nin topu” ya da “Ayşe top oynayacak mı?” demek istiyor olabilir. İki kelimelik cümlecikler kurmaya başladığında çocuğunuzun neyi nasıl düşündüğünü anlamak çok daha kolaylaşacaktır. Sizinde görebileceğiniz gibi çocuğunuz artık aslında görmediği şeyler hakkında da düşünebilmeye başlamıştır. Odada “ayı, ayı” diye dolaşıyorsa ayısını düşündüğü aklınıza gelebilir. Ancak “Ayı nerede?” diye dolaştığında onu aradığını anlarsınız. İki kelimeyle cümlecikleri yapıp kullanmaya başladıktan sonra çocuğunuz bunlara bir kaç kelime daha ekleyerek cümleler oluşturacaktır.

Çocuğunuz her konuştuğunda yanlışlarını düzeltirseniz sizinle iletişim kurma zevkini kısıtlamış olursunuz. Çocuğunuzun ilk yaratıcı cümlelerinin dilbilgisi kurallarına uygun olmasını beklemeyin. Onun söylediklerini düzeltmeniz bir işe yaramayacaktır. Çünkü konuşmalarını sizin söylediğiniz şekilde değiştirmeyecektir. Tam tersine bu zararlı da olabilir. Onu eleştirip düzeltmek susmasına neden olabilir. Çocuğunuz kendisinden gelen her mesajı söylediği her şeyi dinlediğinizi bilmelidir. Söylediklerinin doğrusunu ona geri yansıtmanız yeterlidir. Çocuğunuzun “kitap” yerine “kipak” demesi çok hoşunuza gidebilir. Ancak onunla konuşurken siz kelimeleri doğru kullanırsanız zamanla oda doğrusunu öğrenecektir. Konuşmayı öğrenirken bu zorlu süreçte her çabasının çok önemli olduğunu ona hissettirmeniz önemlidir. Bazen söyledikleri sizi şaşırtabilir.

Çocuğunuz konuşulanları dinliyor, konuşmaları duyabiliyor ve anlıyor ama kendi kelimelerini henüz söylememişse telaşlanmayın. Söylediklerinizi tekrarlaması için ısrar etmek ya da istediği bir şeyi ona vermeden önce adını söylemesini istemek çok doğru değildir. Böyle davranmak çocuğu baskı altına alacak kendisini yetersiz hissedecek ve muhtemelen daha da yavaşlamasına neden olacaktır. Erkekler genelde kızlardan biraz daha geç konuşurlar. Ancak kendisine çok yakın yaşta bir abisi yada ablası olan bir çocuğun anne babasıyla daha fazla birebir konuşmaya ihtiyacı olabilir. Bütün çocuklar için tek çözüm yetişkinlerle mümkün olan her fırsatta konuşmaktır. Ancak çocuğunuz 2.5 yaşında hala hiç konuşmuyorsa, çevreye ilgisi azsa, yaşıtlarıyla ilişki kurmakta zorlanıyorsa bir sağlık kurumuna başvurmanız gerekebilir.

Bebekler gibi bu yaştaki çocuklarda insan sesine karşı doğuştan gelen bir ilgi duyarlar ve doğal olarak dinlemededirler. Çocuğunuzla mümkün olduğu kadar çok ve sık doğrudan konuşmaya çalışın. Söyledikleriniz ile yaptıklarınızı uyumlu hale getirerek onun anlamasını kolaylaştırabilirsiniz. Ayakkabılarını çıkartırken ”şimdi ayakkabılar çıkıyor” diye söyleyebilirsiniz. Yani yaptığınız ya da onun yaptığı hareketi sözle işitsel olarak duyması yararlı olacaktır. Yemek zamanı bir yandan yemek pişirirken diğer yandan da yaptıklarınızı ona anlatın ve sofraya tabakları koymaya başlayın. Daha sonrada işaret ederek ve sözle “şimdi yemek zamanı” diyerek onu çağırın. Oda yemeğin hazır olduğunu anlayınca kendisi gelecektir. Tabakları göstermezseniz yemek zamanı ne demektir anlamayabilir. Bu gibi ortamlarda kelimelerin anlamlarını daha iyi öğrenecektir.